Als ongetrouwde ouders samen een kind krijgen, heeft alleen de moeder automatisch het gezag over het kind. Gezag is dat je als ouder de plicht én het recht hebt om je kind op te voeden en te verzorgen. Wil de vader of de duomoeder het gezag samen met de moeder uitoefenen, dan moet dit worden geregeld bij de rechtbank. Een voorwaarde die dan wordt gesteld, is dat de vader of duomoeder het kind heeft erkend. De vader of duomoeder kan het kind - met toestemming van de moeder - erkennen bij de gemeente.
Hier komt misschien verandering in. Recent is er namelijk een wetsvoorstel ingediend bij de Tweede Kamer dat inhoudt dat de vader of duomoeder automatisch samen met de moeder het gezag krijgt wanneer het kind is erkend. Het regelen bij de rechtbank is dan niet meer nodig.
Veel ongetrouwde ouders gaan er nu vanuit dat zij door erkenning het gezag krijgen over het kind. Als zij erachter komen dat dit niet het geval is, kan het al te laat zijn, bijvoorbeeld als de moeder overlijdt. Er is dan niemand (meer) die het gezag heeft over het kind. De vader of duomoeder zal dan naar de rechter moeten. Het kan ook zijn dat de moeder in haar testament iemand anders als voogd heeft aangewezen. Ook in dat geval moet de vader of duomoeder naar de rechter. De rechter bepaalt dan wie het gezag krijgt. Door het gezamenlijk gezag te koppelen aan de erkenning hoeft de vader of duomoeder niet meer naar de rechter als de moeder overlijdt.
Verder kan een testament voor samenwoners met kinderen erg belangrijk zijn omdat de wet de langstlevende partner niet automatisch als erfgenaam ziet. Als een van de samenwonende partners komt te overlijden, erven de kinderen. Vaak is het echter de bedoeling dat de langstlevende partner (het huis, de inboedel, het geld etc.) erft en dat de kinderen pas erven als beide ouders niet meer zouden zijn. Hiervoor is een testament heel belangrijk. Voor jonge gezinnen is een testament dus, ondanks de eventuele wetswijziging, geen overbodige luxe.